“Εκεί που δίνουν αίμα οι άνθρωποι για ένα καλύτερο κόσμο..,Εκεί θα σε περιμένω…”
Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδοτη-2022. Γιορτές και πάρτι και μουσική και χαρά- όπως της πρέπει της αιμοδοσίας-. Όπως αξίζει στους αιμοδότες που δε πτοήθηκαν, “έμειναν σπίτι” εκτός κι αν ήταν ώρα να αιμοδοτήσουν, χαμογέλασαν κάτω από τις μάσκες τους και τέντωσαν το χέρι ακόμη μια φορά. Για ακόμη μια χρονιά. Έδωσαν λίγο από το αίμα που ρέει στις φλέβες τους. Αίμα που δόθηκε ως ευχή σε γυναίκες που ετοιμαζόταν να γεννήσουν. Ως αγάπη, σε παιδιά που έπασχαν από λευχαιμία. Ως συμπαράσταση, σε ηλικιωμένους που νόμιζαν ότι δεν είχαν κανέναν να βοηθήσει. Ως προσευχή, για όσους τελικά δεν τα κατάφεραν.
Πρόσφεραν ένα δώρο, χωρίς όνομα. Χωρίς περιτύλιγμα, Άφησαν έξω τις δικές τους έννοιες. Έβαλαν στον ασκό, μια μόνο έννοια για κείνον που θα μεταγγιστεί: να γίνει καλά, να τα καταφέρει, να σταθεί πάλι στα πόδια του, να έχει μια ακόμη ευκαιρία. Να ζήσει, και να έχει ΜΕΣΑ του την αγάπη των άλλων.
Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη 2022.
Και να που φτάσαμε εδώ, χωρίς επάρκεια αίματος στην Ελλάδα.
Στον τόπο που το φιλότιμο δε λείπει, να λείπει αίμα…
Είναι προφανές ότι κάτι έχει πάει λάθος όλα αυτά τα χρόνια.
Σε κάθε αιμοδοσία που διοργανώνεται από γονέα παιδιού με λευχαιμία, κάτι έχει πάει λάθος. Σε κάθε έκκληση για έκτακτη ανάγκη ασθενούς, κάτι έχει πάει λάθος. Σε κάθε “πάρε 2 μονάδες από την τράπεζα αίματος και επέστρεψέ τις” κάτι σοβαρά έχει πάει λάθος.
Κάτι έχει πάει λάθος, αφού αιμοδότες έχουμε (πολλούς και καλούς). Ήταν εδώ στην πανδημία , έσωζαν κόσμο φορώντας τις μάσκες τους. Αιμοδοτικές υπηρεσίες έχουμε (πολύ καλές). Ήταν εδώ στην υγειονομική κρίση, με τους ανθρώπους τους να δουλεύουν μέρα νύχτα, αγωνιώντας που θα βρεθεί αίμα. Και πάνω από όλα έχουμε μια κοινωνία που τη νοιάζει.
Μας νοιάζει ως αιμοδοτική και ως ευρύτερη κοινότητα να έχουν αίμα όλοι όσοι το χρειάζονται, όταν το χρειάζονται, για όσες φορές χρειαστεί. Να μην ψάχνει κανείς, να μην ζητιανεύει κανείς, να μην αγχώνεται κανείς. Να μη βγαίνουν τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία στους δρόμους να διαμαρτύρονται. Να υπάρχει διαθέσιμο και ασφαλές αίμα γιατί είναι δημόσιο αγαθό, δικαίωμα και υποχρέωση, αλληλεγγύη και επικοινωνία.
Και αφού μας νοιάζει, το επόμενο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε τι πάει στραβά. Και να το σταματήσουμε.
STOP LOSS που λένε και στο χρηματιστήριο. Μόνο που η ζωή έχει πολύ μεγαλύτερη αξία.
Σταματάμε το λάθος, αποκτούμε επάρκεια.
Είναι στο χέρι μας (κυριολεκτικά ?).
Menu
